Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. At certe gravius.
Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Duo Reges: constructio interrete. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
- Quis negat?
- Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
- Erat enim Polemonis.
- Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
- Bork
- Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Esse enim, nisi eris, non potes. Nihil sane. Quid, quod res alia tota est?
- His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
- Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
- A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.
- Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
- Summum enĂm bonum exposuit vacuitatem doloris;
- Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Itaque multi, cum in potestate essent hostium aut tyrannorum, multi in custodia, multi in exillo dolorem suum doctrinae studiis levaverunt.
- Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
- Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
- Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
- An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
- Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.